Η περιοχή χαρακτηρίζεται ως Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους και Προστατευόμενη Περιοχή με έκταση 655,6 εκταρίων, συνολική περίμετρο 11,9 χιλ., με μέγιστο υψόμετρο τα 532 μ. Το χαρακτηριστικό της περιοχής είναι τα ηφαιστειογενή πετρώματα που προέρχονται από σβησμένο ηφαίστειο με δασική βλάστηση. Απότομοι κωνικοί σχηματισμοί ύψους 308 μ. πάνω από τη θάλασσα.
Η αισθητική του αξία έγκειται στα ενδιαφέροντα φυσικά, οικολογικά, γεωμορφολογικά στοιχεία και την πανοραμική θέα από την κορυφή του προς τις παραλίες και το πέλαγος, την πόλη της Αίγινας και το Αγκίστρι. Σημαντικό είναι επίσης το αρχαιολογικό ενδιαφέρον, αφού το Ελλάνιο Όρος συνδέεται με τη λατρεία του Ελλανίου, του βροχοποιού Δία, στον οποίο προσευχήθηκε ο μυθικός πρώτος βασιλιάς της Αίγινας Αιακός, για να λήξει η ανομβρία που έπληττε την Ελλάδα.
Επίσης ονομάζεται «Ανάληψη» ή Προφήτης Ηλίας από το ξωκλήσι της κορυφής. Στον χώρο που σήμερα είναι το εκκλησάκι, υπήρχε ναός αφιερωμένος στη λατρεία του Ελλανίου Διός. Μεγάλες πέτρες λαξευμένες, εντοιχισμένες στο εκκλησάκι είναι πιθανά τμήματα του ναού εκείνου. Επίσης στο εσωτερικό του ναού υπάρχουν τραχίτες (ηφαιστειογενή πετρώματα) που συνδέονται με τον αρχαίο ναό. Στην κορυφή του Όρους βρέθηκε μυκηναϊκός οικισμός και στο γειτονικό χωριό Λαζάρηδες μυκηναϊκοί τάφοι, ενώ στη δυτική πλευρά στη θέση Σφυρίχτρες βρέθηκαν απομεινάρια κτισμάτων της ελληνιστικής εποχής, καθώς και ερείπια του βυζαντινού μοναστηριού του Αγίου Νικολάου (σήμερα εκεί υπάρχει ο ναός των Ταξιαρχών κτισμένος τον 14ο αιώνα). Η πρόσβαση δεν είναι ιδιαίτερα εύκολη, αλλά ο τερματισμός αποζημιώνει τον επισκέπτη.