Θόλοι Κεντρικού Τμήματος Μεθάνων

Περίπου το 273 π.Χ. υπήρξε -ύστερα από έναν σεισμό- μία ρωγμή στην ορεινή πλαγιά των βορειοδυτικών Μεθάνων, από την οποία βγήκε πρώτα το αέριο διοξείδιο του θείου και η τέφρα. Έγινε σύντομα μια ιξώδης λάκα δακτυλίου και δημιούργησε έναν θόλο που σε αρκετές φάσεις έφθασε σε ύψος περίπου 411,5 m. Σε αυτόν τον κεντρικό θόλο της λάβας άνοιξε μια σειρά από κρησφύγετες και μεταφέρθηκε στη θάλασσα ένα ρεύμα ογκόλιθων μήκους έως 1,5 χιλιομέτρων. Ο ένας βράχος σαν μία μπουλντόζα έσπρωξε τον άλλον προς τα μπροστά και σε κάποιο σημείο στο τέλος της δραστηριότητας μία νέα ρωγμή έσπασε στους νότιους πρόποδες του θόλου και έβγαλε για τελευταία φορά λάβα. Το χωριό Καμένη Χώρα βρίσκεται εκεί σήμερα. Όταν η δραστηριότητα τελείωσε και ο θάλαμος μάγματος ήταν άδειος, ο θόλος κατέρρευσε και αναπτύχθηκε ένας ψευδοκρατήρας. Ο Rudolf v. Ο Leyden εξηγεί το φαινόμενο των πρωτογενών και δευτερογενών λαβών στο βιβλίο του και περιγράφει επίσης τις μηχανικές διεργασίες, τον τρόπο με τον οποίο πιέζεται η λάβα μεταξύ των κυρίων λακών και πώς σχηματίστηκε η κεντρική περιοχή κορυφής. Αυτή η ηφαιστειακή έκρηξη ήταν ορατή μέχρι την αρχαία Αθήνα και υπήρξαν αναφορές από τους αρχαίους συγγραφείς Οβίδιο και Στράβωνα. Εκείνη την εποχή υπήρχαν σίγουρα και οι πρώτοι επισκέπτες, γιατί το κοντινό ιερό της Τροιζήνας προσέλκυσε πολλούς Αθηναίους. Εκείνο καταστράφηκε από σεισμούς ως αποτέλεσμα της ηφαιστειακής έκρηξης. Ακόμη και τότε υπήρχαν θεραπευτικές πηγές στα Μέθανα και, ως αποτέλεσμα του ηφαιστείου, νέες θερμές πηγές, τις οποίες αργότερα, γύρω στο 180 μ.Χ., αναφέρει επίσης ο Ρωμαίος συγγραφέας ταξιδιών Παυσανίας. Οι Θόλοι της Λάβας, όπως στην Καμένη Χώρα, υπάρχουν πολύ συχνά στη χερσόνησο των Μεθάνων. Πηγή: Επικαιροποιημένος κατάλογος Γεωτόπων, ΙΓΜΕ, Αθήνα 2016