Εξωκλήσι Αναλήψεως-Τρύπια Εκκλησία

Το Εξωκλήσι (ξωκλήσι) Αναλήψεως ή «Τρύπια Εκκλησία», όπως είναι γνωστή στην ευρύτερη περιοχή, βρίσκεται λίγο πιο πάνω από το Μοναστήρι της Καισαριανής, μέσα στο δάσος του Υμηττού. Πρόκειται για ένα ξωκλήσι με κοίλη και ανοιχτό, χωρίς πόρτα, σαν μία μικρή σπηλιά. Αποτελεί μικρή στοά μέσα στο δάσος, οι τοίχοι της οποίας είναι γεμάτοι με αγιογραφίες και εικόνες. Στο ιερό του κατέληγε και ανέβλυζε νερό που προερχόταν από ένα υδραγωγείο το οποίο βρισκόταν σε ψηλότερο σημείο από τη στοά. Μάλιστα, οι κάτοικοι πίστευαν ότι το νερό αυτό ήταν αγιασμένο και θεραπευτικό. Ιδιαίτερη μνεία στην «Τρύπια Εκκλησία» και το θαυματουργό νερό της έκανε ο σπουδαίος Έλληνας πεζογράφος Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στο διήγημά του «Το Θαύμα της Καισαριανής». Αυτό το εξωκλήσι, που λίγοι Αθηναίοι γνωρίζουν την ύπαρξή του, αποτελεί ένα στολίδι που όμοιό του δεν συναντάται σε κανένα άλλο σημείο της Αθήνας. Σαν βγαλμένο από μεσαιωνικό παραμύθι, το Εξωκλήσι Αναλήψεως είναι πάντα ανοιχτό για να υποδεχθεί τους επισκέπτες είτε πρόκειται για ανθρώπους είτε για μικρά ζωάκια που κουρνιάζουν εκεί κατά τη χειμερινή περίοδο.