Η περιοχή χαρακτηρίζεται ως Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους και Προστατευόμενη Περιοχή σε έκταση 1.173 εκταρίων, συνολική περίμετρο 15,1 χιλ., με μέγιστο υψόμετρο τα 578 μ. και ελάχιστο τα 100 μ. Όμορφος αρχαιολογικός χώρος με αξιόλογα φυσικά στοιχεία. Ελληνιστικός πύργος. Ερείπια βυζαντινής εκκλησίας με πολύ αρχαία δομικά στοιχεία και αρχαίο ασκληπιείο που υδροδοτούνταν από τις πηγές του Διαβολογέφυρου.
Το Διαβολογέφυρο είναι ένα μικρό φαράγγι με πηγές και πλούσια βλάστηση. Το νερό των πηγών συγκεντρωνόταν σε ένα αυλάκι και οδηγούνταν στην απέναντι πλευρά του φαραγγιού από ένα τοξοτό γεφύρι της αρχαιότητας. Σήμερα είναι ένας θαυμάσιος χώρος αναψυχής στον οποίο οι επισκέπτες του αρχαιολογικού χώρου ξεκουράζονται. Έγιναν αναστηλώσεις και συντηρήσεις του αρχαιολογικού χώρου και το Διαβολογέφυρο είναι σήμερα επισκέψιμο. Με εξαιρετική φυσική κατάσταση, με ιδιαίτερη φυσική ομορφιά, καλαίσθητα ανθρωπογενή στοιχεία και πανοραμική θέα, εξακολουθεί να διατηρεί το τουριστικό και φυσιολατρικό ενδιαφέρον.
Σύμφωνα με έναν παλιό θρύλο, ένας φημισμένος πρωτομάστορας κλήθηκε να κατασκευάσει μια γέφυρα σε μια απόκρημνη τοποθεσία, στο μεγάλο ποτάμι του Δαμαλά, το Χρυσορρόα. Το εγχείρημα ήταν εξαιρετικά δύσκολο, καθώς οι δύο βράχοι που θα μπορούσαν να στηρίξουν τη γέφυρα βρίσκονταν σε μεγάλη απόσταση μεταξύ τους. Ο γεφυροποιός προσπάθησε δύο φορές να στήσει τη γέφυρα, αλλά απέτυχε. Όταν προετοιμαζόταν για μια τρίτη και τελευταία προσπάθεια, εμφανίστηκε ο διάβολος και του υποσχέθηκε να τον βοηθήσει, με αντάλλαγμα την ψυχή του. Ο μάστορας αποδέχτηκε τη συμφωνία και, μέσα σε μια νύχτα, η γέφυρα υψώθηκε στη θέση της. Την ίδια νύχτα, ο διάβολος του χάρισε ένα πιθάρι γεμάτο χρυσά φλουριά. Ο πρωτομάστορας έγινε πάμπλουτος, αλλά η χαρά του κράτησε μόνο έξι χρόνια. Μια μέρα, καθώς περνούσε τη γέφυρα για να επισκεφθεί το σημείο όπου είχε κρύψει τον θησαυρό του, ξέσπασε άγριος άνεμος, που τον σήκωσε και τον εξαφάνισε. Την ίδια στιγμή, ένας κεραυνός έκαψε το σπίτι και την οικογένειά του.
Έτσι, σύμφωνα με τον θρύλο, η γέφυρα αυτή πήρε το όνομα «Διαβολογέφυρο».