Στο πλάτωμα ενός δασώδους λόφου, στη βόρεια άκρη της κορυφογραμμής του Υμηττού, σε στρατηγική θέση με πανοραμική θέα προς την Αθήνα και την πεδιάδα των Μεσογείων, βρίσκεται η Μονή του Αγίου Ιωάννη του Κυνηγού. Ιδρύθηκε στις αρχές του 12ου αιώνα, όταν ένας μοναχός της ομώνυμης μονής της Γορτυνίας εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Στις αρχές του 13ου αιώνα η μονή ανακαινίσθηκε. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας (1456-1833) συνέχισε να λειτουργεί και διαλύθηκε το 1833 με τον νόμο της Αντιβασιλείας του Όθωνα.
Το συγκρότημα περιβάλλεται από τετράπλευρο περίβολο. Από την αρχική μονή διατηρείται σήμερα το καθολικό και ο πυλώνας της κύριας εισόδου στη δυτική πλευρά του περιβόλου. Το καθολικό ανήκει στον τύπο του δικιόνιου σταυροειδούς εγγεγραμμένου ναού με οκταγωνικό τρούλο. Στους τοίχους έχουν ενσωματωθεί αρχαία και παλαιοχριστιανικά αρχιτεκτονικά μέλη, ενώ η χαρακτηριστική βυζαντινή πλινθοπερίκλειστη τοιχοποιία περιορίζεται στην αψίδα του ιερού και στον τρούλο. Το εσωτερικό του ναού διακοσμείται με τοιχογραφίες που χρονολογούνται κυρίως στον 17ο, 18ο, και 19ο αιώνα. Ελάχιστα σπαράγματα βυζαντινών τοιχογραφιών του 13ου-14ου αιώνα σώζονται στον κυρίως ναό και στο ιερό. Στις αρχές του 13ου αιώνα χρονολογείται και το μαρμάρινο τέμπλο, που αναστηλώθηκε στη δεκαετία του 1960.
Σήμερα η μονή είναι γυναικείο κοινόβιο και γιορτάζει στις 29 Αυγούστου.