Νήσος Αγκίστρι

Χρήσιμες
Πληροφορίες

Αγκίστρι, Greece

Πληροφοριές

Διεύθυνση:

Αγκίστρι, Greece

Ιστότοπος:

Νήσος Αγκίστρι

Το Αγκίστρι μαζί με την Αίγινα και τα γύρω νησιά αποτέλεσαν το Βασίλειο της Αίγινας του μυθικού Βασιλιά Αιακού και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού του νησιού ήταν στρατιώτες των Μυρμιδόνων, του αιγηνίτικου στόλου, που πήρε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο. Κατά τον Όμηρο και τον Πλήνιο, το Αγκίστρι είχε την ονομασία Κεκρυφάλεια, που σημαίνει «στολισμένη κεφαλή» και εμφανίζεται ως σύμμαχος της Αίγινας στον Τρωικό Πόλεμο. Η ονομασία «Αγκίστρι» αποδόθηκε στο νησί επειδή εξαιτίας του φυσικού του κάλλους που γοήτευε τους ταξιδιώτες, πολλούς τους «αγκίστρωνε» και έμεναν για πάντα στο νησί. Εκτός από τον Όμηρο και τον Πλήνιο, άλλοι ιστορικοί που αναφέρονται στο νησί στα συγγράμματά τους είναι ο Θουκυδίδης και ο Διόδωρος.

Το μεγαλύτερο αρχαιολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν η Απόνησος, η Μεγαρίτισσα και το Κοντάρι. Σε όλη τη δυτική ακτή του νησιού υπάρχουν, λίγο πιο κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, βυθισμένες αρχαιότητες, ενώ διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα υπάρχουν στο Μεγαλοχώρι, στο Πνευματικό κέντρο. Τα ευρήματα αυτά φανερώνουν ότι το νησί κατοικούνταν τουλάχιστον από τον 5ο π.Χ. αιώνα, από Πελοποννήσιους που είχαν έρθει στο νησί.
Οι ιστορικοί αναφέρουν ότι το νησί κατοικούνταν από την πρωτοελλαδική περίοδο μέχρι και την ελληνιστική εποχή. Αργότερα περιέρχεται στους Ρωμαίους και στους Βυζαντινούς. Μετά την πτώση του Βυζαντίου, μαζί με την υπόλοιπη Ελλάδα, γίνεται τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Γενικά, για την ιστορία του νησιού δεν έχουμε πολλές μαρτυρίες από τους ιστορικούς. Κατά καιρούς, στη νεότερη ιστορία του, το Αγκίστρι δέχτηκε πολλούς αποίκους από τις απέναντι ακτές της Πελοποννήσου, κυρίως Αρβανίτες, γύρω στον 14ο αι. μ.Χ. Στο τέλος του 17ου αιώνα οι περισσότεροι κάτοικοι εγκατέλειψαν το νησί λόγω των συχνών επιδρομών των πειρατών, ενώ κάποιοι μετακινήθηκαν νοτιότερα, δημιουργώντας το χωριό Λιμενάρια.

Στην προεπαναστατική περίοδο, το 1772, στην αποτυχημένη επανάσταση των Ορλώφ, στην περιοχή που υπάρχει το Εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου έγινε μια μάχη μεταξύ των Ελλήνων, με πρωτεργάτη τον Μητρομάρα, και των Τούρκων, στην οποία ο Μητρομάρας έπεσε στη μάχη. Τα οστά του, μαζί με τα οστά των 411 ανδρών του, τοποθετήθηκαν το 1814 σε έναν πέτρινο τάφο που βρίσκεται απέναντι από το Εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου και προστατεύεται από την εφορεία βυζαντινών αρχαιοτήτων.

Στις αρχές του 19ου αιώνα το νησί κατοικήθηκε πάλι από μικρό πληθυσμό ατόμων. Από το 2011, ο νέος Δήμος Αγκιστρίου περιλαμβάνει τους οικισμούς Μεγαλοχώρι (πρωτεύουσα του νησιού), Σκάλα, Μετόχι, Λιμενάρια, καθώς και τις κοντινές του νησίδες και βραχονησίδες Μετώπη, Δορούσα, Κύρα, Σπαλαθρονήσι, Απόνησος. Σήμερα ο πληθυσμός του νησιού είναι περίπου 1.107 κάτοικοι (απογραφή του 2021) και τους καλοκαιρινούς μήνες πλησιάζει τους 5.000 κατοίκους.

Το Αγκίστρι βρίσκεται μόλις 55 λεπτά από τον Πειραιά, σε απόσταση αναπνοής από την Αίγινα και προσφέρεται για υπέροχες καλοκαιρινές διακοπές, πνιγμένο στο πράσινο, με τα πεύκα να «αγγίζουν» τα πρασινογάλαζα νερά του. Ρομαντικές βόλτες στον παραλιακό δρόμο που ενώνει τη Σκάλα με το Μεγαλοχώρι απολαμβάνοντας το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα, ποδηλατάδα όλη την ημέρα, βόλτες με τις άμαξες του νησιού, πεζοπορία σε παλιά μονοπάτια ρετσινάδων, ανάμεσα σε σπάνια αγριολούλουδα, μέσα σε ανέγγιχτο φυσικό περιβάλλον, με εκπληκτική θέα από ψηλά. Ιππασία στην Απόννησο, ιδανικές θάλασσες για kayak, θαλάσσιο σκι, windsurfing και θαλάσσια παιχνίδια. Κολύμπι σε υπέροχους απόμερους κολπίσκους και παραλίες όπως της Σκάλας, του Μεγαλοχωρίου, της Δραγωνέρας και πολλές άλλες, υποβρύχιο ψάρεμα στους πλούσιους ψαρότοπους με βραχώδεις βυθούς και συναρπαστικές καταδύσεις για να γνωρίσετε τον πλούσιο και γεμάτο χρώματα από μαγευτικές εικόνες και εκπλήξεις υποθαλάσσιο κόσμο του Αγκιστρίου. Με σκάφος μπορείτε να κάνετε τον περίπλου του νησιού και να θαυμάσετε όρμους, απόμερους κολπίσκους με υπέροχες ακρογιαλιές και επίσης να ανακαλύψετε τα μικρά νησάκια που βρίσκονται γύρω από το Αγκίστρι. Γενικά, το νησί διαθέτει οργανωμένη τουριστική υποδομή από ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια, ταβέρνες και γενικά όλα τα καταστήματα για μια άνετη και ήσυχη φιλοξενία. Έχει δύο φυσικά λιμάνια στα οποία προσεγγίζουν καθημερινά τα πλοία από Πειραιά και Αίγινα. Το λιμάνι της Σκάλας και το λιμάνι του Μεγαλοχωρίου.

Από πλευράς οικολογικής αξίας η νήσος Αγκίστρι προστατεύεται ως Βιότοπος CORINE (σε έκταση 1204,38 εκτάρια, συνολική περίμετρο 21,2 χιλ. με μέγιστο υψόμετρο 275,0 μ.), με αξιόλογα φυτά το κοινό πεύκο (pinus halepensis) και Stachys plumosa κα αξιόλογα Αμφίβια / Ερπετά το Chalcides ocellatus ocellatus (Λιακόνι), ως μικρός νησιωτικός υγρότοπος (το τμήμα Αλυκής Αγκιστρίου έκτασης 54 εκτ.) και ως Καταφύγιο Άγριας Ζωής σε έκταση 1.143 εκτ. (δηλαδή όχι μόνο το νησί, αλλά και μια περιμετρική θαλάσσια ζώνη). Προστατεύεται επίσης ως μικρός νησιωτικός υγρότοπος σε έκταση 54 εκταρίων στον χώρο των παλαιών Αλυκών.

Ένα μεγάλο φυσικό κεφάλαιο για την ευρύτερη περιοχή αποτελούν επίσης οι νησίδες και συμπλέγματα νήσων-βραχονησίδων πέριξ του Αγκιστρίου, όπως:

Το νησάκι Μετώπη έχει μήκος ένα ναυτικό μίλι, βρίσκεται βορειοανατολικά του Αγκιστρίου και απέχει περίπου 1 ναυτικό μίλι από το λιμανάκι της Σκάλας. Στη νοτιοανατολική πλευρά της νησίδας βρίσκεται μία πολύ όμορφη μικρή παραλία με λευκή άμμο και ρηχά γαλαζοπράσινα νερά. Επάνω στο νησάκι υπάρχει το Ξωκλήσι των Αγίων Θεοδώρων, ελάχιστοι αμπελώνες και μία μικρή λίμνη με κόκκινα νερά.

Το νησάκι Δορούσα (ή Δωρούσα) βρίσκεται νοτιοδυτικά του Αγκιστρίου, μόλις μισό ναυτικό μίλι απέναντι από την Απόνησο και διοικητικά ανήκει στην κοινότητα Αγκιστρίου. Στην κορυφή του νησιού υπάρχει το εξωκλήσι του Προφήτη Ηλία, χτισμένο τον 18ο αιώνα. Στο νησί διασώζονται τείχη και οι ακτές του είναι βραχώδεις, με βαθιά νερά, ιδανικά για ψαροντουφεκάδες. Κοντά στις ακτές του νησιού υπάρχει το ναυάγιο του φορτηγού πλοίου Avantis III, που έγινε στις 19 Νοεμβρίου 2004. Στο ναυάγιο υπάρχει ιδιαίτερη θαλάσσια ζωή, η οποία αποτελεί σήμερα θαλάσσιο αξιοθέατο.

Το νησάκι Κυρά βρίσκεται βορειοδυτικά του Αγκιστρίου. Είναι ένα ακατοίκητο νησάκι έκτασης 0,8 τ.χλμ., που γεωγραφικά ανήκει στο διαμέρισμα της Πελοποννήσου και διοικητικά στην Περιφέρεια Αττικής. Στην αρχαιότητα ονομαζόταν Πιτυόνησος, επειδή στο σύνολό του καλυπτόταν από πεύκα. Έχει μία μικρή παραλία στη νοτιοανατολική πλευρά του και μία ακόμη στη δυτική του πλευρά. Στη νησίδα υπάρχουν μερικά κατσίκια και αρκετά κουνέλια.

Η βραχονησίδα Σπαλαθρονήσι ή Σαλαφτονήσι ή Σαλαφτό ή Σαλαφθονήσι βρίσκεται δυτικά από το νησάκι Κυρά και το Αγκίστρι. Η βραχονησίδα είναι ακατοίκητη και μαζί με τα άλλα νησάκια που βρίσκονται γύρω της αποτελεί ένα είδος γέφυρας μεταξύ της Αίγινας και του ακρωτηρίου Τραχήλι της Επιδαυρίας και των ακτών της Κορινθίας. Διοικητικά υπάγεται στην Περιφέρεια Αττικής και συγκεκριμένα στον Δήμο Αγκιστρίου της Περιφερειακής Ενότητας Νήσων Αττικής.

Το νησάκι Απόνησος βρίσκεται μετά τη Δραγωνέρα, δυτικά από τα Λιμενάρια. Ο μοναδικός συνδυασμός χρωμάτων σε μεταφέρει σε εξωτικά μέρη, προσφέροντάς σου μια μοναδική χαλάρωση και ηρεμία. Τα πεύκα φθάνουν μέχρι τη θάλασσα και καταλήγουν σε μικρά επίπεδα βράχια. Τον μικρό όρμο της χρησιμοποιούν σαν αγκυροβόλιο πολλά μικρά και μεγάλα σκάφη. Υπάρχει οργανωμένη παραλία με ξαπλώστρες, ομπρέλες και θαλάσσια σπορ.

Το Αγκίστρι μαζί με την Αίγινα και τα γύρω νησιά αποτέλεσαν το Βασίλειο της Αίγινας του μυθικού Βασιλιά Αιακού και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού του νησιού ήταν στρατιώτες των Μυρμιδόνων, του αιγηνίτικου στόλου, που πήρε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο. Κατά τον Όμηρο και τον Πλήνιο, το Αγκίστρι είχε την ονομασία Κεκρυφάλεια, που σημαίνει «στολισμένη κεφαλή» και εμφανίζεται ως σύμμαχος της Αίγινας στον Τρωικό Πόλεμο. Η ονομασία «Αγκίστρι» αποδόθηκε στο νησί επειδή εξαιτίας του φυσικού του κάλλους που γοήτευε τους ταξιδιώτες, πολλούς τους «αγκίστρωνε» και έμεναν για πάντα στο νησί. Εκτός από τον Όμηρο και τον Πλήνιο, άλλοι ιστορικοί που αναφέρονται στο νησί στα συγγράμματά τους είναι ο Θουκυδίδης και ο Διόδωρος. Το μεγαλύτερο αρχαιολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν η Απόνησος, η Μεγαρίτισσα και το Κοντάρι. Σε όλη τη δυτική ακτή του νησιού υπάρχουν, λίγο πιο κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, βυθισμένες αρχαιότητες, ενώ διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα υπάρχουν στο Μεγαλοχώρι, στο Πνευματικό κέντρο. Τα ευρήματα αυτά φανερώνουν ότι το νησί κατοικούνταν τουλάχιστον από τον 5ο π.Χ. αιώνα, από Πελοποννήσιους που είχαν έρθει στο νησί. Οι ιστορικοί αναφέρουν ότι το νησί κατοικούνταν από την πρωτοελλαδική περίοδο μέχρι και την ελληνιστική εποχή. Αργότερα περιέρχεται στους Ρωμαίους και στους Βυζαντινούς. Μετά την πτώση του Βυζαντίου, μαζί με την υπόλοιπη Ελλάδα, γίνεται τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Γενικά, για την ιστορία του νησιού δεν έχουμε πολλές μαρτυρίες από τους ιστορικούς. Κατά καιρούς, στη νεότερη ιστορία του, το Αγκίστρι δέχτηκε πολλούς αποίκους από τις απέναντι ακτές της Πελοποννήσου, κυρίως Αρβανίτες, γύρω στον 14ο αι. μ.Χ. Στο τέλος του 17ου αιώνα οι περισσότεροι κάτοικοι εγκατέλειψαν το νησί λόγω των συχνών επιδρομών των πειρατών, ενώ κάποιοι μετακινήθηκαν νοτιότερα, δημιουργώντας το χωριό Λιμενάρια. Στην προεπαναστατική περίοδο, το 1772, στην αποτυχημένη επανάσταση των Ορλώφ, στην περιοχή που υπάρχει το Εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου έγινε μια μάχη μεταξύ των Ελλήνων, με πρωτεργάτη τον Μητρομάρα, και των Τούρκων, στην οποία ο Μητρομάρας έπεσε στη μάχη. Τα οστά του, μαζί με τα οστά των 411 ανδρών του, τοποθετήθηκαν το 1814 σε έναν πέτρινο τάφο που βρίσκεται απέναντι από το Εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου και προστατεύεται από την εφορεία βυζαντινών αρχαιοτήτων. Στις αρχές του 19ου αιώνα το νησί κατοικήθηκε πάλι από μικρό πληθυσμό ατόμων. Από το 2011, ο νέος Δήμος Αγκιστρίου περιλαμβάνει τους οικισμούς Μεγαλοχώρι (πρωτεύουσα του νησιού), Σκάλα, Μετόχι, Λιμενάρια, καθώς και τις κοντινές του νησίδες και βραχονησίδες Μετώπη, Δορούσα, Κύρα, Σπαλαθρονήσι, Απόνησος. Σήμερα ο πληθυσμός του νησιού είναι περίπου 1.107 κάτοικοι (απογραφή του 2021) και τους καλοκαιρινούς μήνες πλησιάζει τους 5.000 κατοίκους. Το Αγκίστρι βρίσκεται μόλις 55 λεπτά από τον Πειραιά, σε απόσταση αναπνοής από την Αίγινα και προσφέρεται για υπέροχες καλοκαιρινές διακοπές, πνιγμένο στο πράσινο, με τα πεύκα να «αγγίζουν» τα πρασινογάλαζα νερά του. Ρομαντικές βόλτες στον παραλιακό δρόμο που ενώνει τη Σκάλα με το Μεγαλοχώρι απολαμβάνοντας το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα, ποδηλατάδα όλη την ημέρα, βόλτες με τις άμαξες του νησιού, πεζοπορία σε παλιά μονοπάτια ρετσινάδων, ανάμεσα σε σπάνια αγριολούλουδα, μέσα σε ανέγγιχτο φυσικό περιβάλλον, με εκπληκτική θέα από ψηλά. Ιππασία στην Απόννησο, ιδανικές θάλασσες για kayak, θαλάσσιο σκι, windsurfing και θαλάσσια παιχνίδια. Κολύμπι σε υπέροχους απόμερους κολπίσκους και παραλίες όπως της Σκάλας, του Μεγαλοχωρίου, της Δραγωνέρας και πολλές άλλες, υποβρύχιο ψάρεμα στους πλούσιους ψαρότοπους με βραχώδεις βυθούς και συναρπαστικές καταδύσεις για να γνωρίσετε τον πλούσιο και γεμάτο χρώματα από μαγευτικές εικόνες και εκπλήξεις υποθαλάσσιο κόσμο του Αγκιστρίου. Με σκάφος μπορείτε να κάνετε τον περίπλου του νησιού και να θαυμάσετε όρμους, απόμερους κολπίσκους με υπέροχες ακρογιαλιές και επίσης να ανακαλύψετε τα μικρά νησάκια που βρίσκονται γύρω από το Αγκίστρι. Γενικά, το νησί διαθέτει οργανωμένη τουριστική υποδομή από ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια, ταβέρνες και γενικά όλα τα καταστήματα για μια άνετη και ήσυχη φιλοξενία. Έχει δύο φυσικά λιμάνια στα οποία προσεγγίζουν καθημερινά τα πλοία από Πειραιά και Αίγινα. Το λιμάνι της Σκάλας και το λιμάνι του Μεγαλοχωρίου. Από πλευράς οικολογικής αξίας η νήσος Αγκίστρι προστατεύεται ως Βιότοπος CORINE (σε έκταση 1204,38 εκτάρια, συνολική περίμετρο 21,2 χιλ. με μέγιστο υψόμετρο 275,0 μ.), με αξιόλογα φυτά το κοινό πεύκο (pinus halepensis) και Stachys plumosa κα αξιόλογα Αμφίβια / Ερπετά το Chalcides ocellatus ocellatus (Λιακόνι), ως μικρός νησιωτικός υγρότοπος (το τμήμα Αλυκής Αγκιστρίου έκτασης 54 εκτ.) και ως Καταφύγιο Άγριας Ζωής σε έκταση 1.143 εκτ. (δηλαδή όχι μόνο το νησί, αλλά και μια περιμετρική θαλάσσια ζώνη). Προστατεύεται επίσης ως μικρός νησιωτικός υγρότοπος σε έκταση 54 εκταρίων στον χώρο των παλαιών Αλυκών. Ένα μεγάλο φυσικό κεφάλαιο για την ευρύτερη περιοχή αποτελούν επίσης οι νησίδες και συμπλέγματα νήσων-βραχονησίδων πέριξ του Αγκιστρίου, όπως: Το νησάκι Μετώπη έχει μήκος ένα ναυτικό μίλι, βρίσκεται βορειοανατολικά του Αγκιστρίου και απέχει περίπου 1 ναυτικό μίλι από το λιμανάκι της Σκάλας. Στη νοτιοανατολική πλευρά της νησίδας βρίσκεται μία πολύ όμορφη μικρή παραλία με λευκή άμμο και ρηχά γαλαζοπράσινα νερά. Επάνω στο νησάκι υπάρχει το Ξωκλήσι των Αγίων Θεοδώρων, ελάχιστοι αμπελώνες και μία μικρή λίμνη με κόκκινα νερά. Το νησάκι Δορούσα (ή Δωρούσα) βρίσκεται νοτιοδυτικά του Αγκιστρίου, μόλις μισό ναυτικό μίλι απέναντι από την Απόνησο και διοικητικά ανήκει στην κοινότητα Αγκιστρίου. Στην κορυφή του νησιού υπάρχει το εξωκλήσι του Προφήτη Ηλία, χτισμένο τον 18ο αιώνα. Στο νησί διασώζονται τείχη και οι ακτές του είναι βραχώδεις, με βαθιά νερά, ιδανικά για ψαροντουφεκάδες. Κοντά στις ακτές του νησιού υπάρχει το ναυάγιο του φορτηγού πλοίου Avantis III, που έγινε στις 19 Νοεμβρίου 2004. Στο ναυάγιο υπάρχει ιδιαίτερη θαλάσσια ζωή, η οποία αποτελεί σήμερα θαλάσσιο αξιοθέατο. Το νησάκι Κυρά βρίσκεται βορειοδυτικά του Αγκιστρίου. Είναι ένα ακατοίκητο νησάκι έκτασης 0,8 τ.χλμ., που γεωγραφικά ανήκει στο διαμέρισμα της Πελοποννήσου και διοικητικά στην Περιφέρεια Αττικής. Στην αρχαιότητα ονομαζόταν Πιτυόνησος, επειδή στο σύνολό του καλυπτόταν από πεύκα. Έχει μία μικρή παραλία στη νοτιοανατολική πλευρά του και μία ακόμη στη δυτική του πλευρά. Στη νησίδα υπάρχουν μερικά κατσίκια και αρκετά κουνέλια. Η βραχονησίδα Σπαλαθρονήσι ή Σαλαφτονήσι ή Σαλαφτό ή Σαλαφθονήσι βρίσκεται δυτικά από το νησάκι Κυρά και το Αγκίστρι. Η βραχονησίδα είναι ακατοίκητη και μαζί με τα άλλα νησάκια που βρίσκονται γύρω της αποτελεί ένα είδος γέφυρας μεταξύ της Αίγινας και του ακρωτηρίου Τραχήλι της Επιδαυρίας και των ακτών της Κορινθίας. Διοικητικά υπάγεται στην Περιφέρεια Αττικής και συγκεκριμένα στον Δήμο Αγκιστρίου της Περιφερειακής Ενότητας Νήσων Αττικής. Το νησάκι Απόνησος βρίσκεται μετά τη Δραγωνέρα, δυτικά από τα Λιμενάρια. Ο μοναδικός συνδυασμός χρωμάτων σε μεταφέρει σε εξωτικά μέρη, προσφέροντάς σου μια μοναδική χαλάρωση και ηρεμία. Τα πεύκα φθάνουν μέχρι τη θάλασσα και καταλήγουν σε μικρά επίπεδα βράχια. Τον μικρό όρμο της χρησιμοποιούν σαν αγκυροβόλιο πολλά μικρά και μεγάλα σκάφη. Υπάρχει οργανωμένη παραλία με ξαπλώστρες, ομπρέλες και θαλάσσια σπορ.

Διαβάστε λιγότερα

Διαβάστε Περισσότερα