Άυλη Πολιτιστική κληρονομιά

Με τη Σύμβαση για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (UNESCO, 2003) που κυρώθηκε από την Ελλάδα το 2006, ως μέρος της πολιτιστικής κληρονομάς ενσωματώνεται πλέον και η άυλη πολιτιστική κληρονομιά καθώς και τις πολιτικές που υλοποιούν για τη μελέτη, διαφύλαξη και την ανάδειξή της.

Επεξηγηματικά δηλαδή, στην έννοια της πολιτισμικής κληρονομιάς συμπεριέχεται «το συνολικό πνεύμα ενός λαού, όπως αυτό εντυπώνεται στις αξίες, στις δράσεις, στα έργα, στους θεσμούς, στα μνημεία και στις τοποθεσίες του» UNESCO (2005), περιλαμβάνοντας μια σειρά από χαρακτηριστικά και στοιχεία, που επιθυμούμε να διατηρήσουμε, να αναδείξουμε και να προστατεύσουμε από το φυσικό και το δομημένο περιβάλλον, καθώς και άυλα αγαθά με υψηλή πνευματική, ιστορική, θρησκευτική και συμβολική αξία.

Σημειώνεται ότι τα σημεία της ενότητας αυτής δεν έχουν αποκλειστικό γεωγραφικό προσδιορισμό, αλλά την ένδειξη μιας θέσεως που μπορούν να διαπιστωθούν.