Όταν το 1932 στο Μέγαρο του Μετοχικού Ταμείου του Στρατού, ανάμεσα στα υπόλοιπα, δημιουργήθηκε και ένας σύγχρονος για την εποχή του κινηματογράφος, άλλαξαν τα δεδομένα της ψυχαγωγίας για τους κατοίκους της Αθήνας.

Το Παλλάς ήταν ένας χώρος με σαφείς και άμεσες επιρροές από αντίστοιχες αίθουσες του Παρισιού. Χαρακτηριστικό του μεγέθους είναι πως στην πλατεία, τον κυρίως εξώστη και τα θεωρία μπορούσαν να καθίσουν 2.500 θεατές. Τα διακοσμητικά στοιχεία του όπως οι ψευδοροφές, οι φωτισμοί, η οθόνη, τα βελούδινα καθίσματα, η χρωματική παλέτα, η τεχνολογία, όλα δημιουργούσαν μια αίσθηση συγκρατημένης πολυτέλειας σε μια Αθήνα που άλλαζε σελίδα και τρόπο ζωής. Μεταπολεμικά, το Παλλάς και ολόκληρος ο χώρος του Μεγάρου παρήκμασε.

Λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, ένα μεγαλόπνοο σχέδιο έδωσε το φιλί της ζωής στο Μέγαρο που σαν αποτέλεσμα είχε την αναγέννηση του Παλλάς και τη μετατροπή του σε έναν από τους πιο πολυτελείς χώρους θεάματος που τώρα πια μπορεί να ανεβάζει φιλόδοξα μιούζικαλ, συναυλίες και απαιτητικές σε τεχνολογία παραστάσεις.