Όρος Αιγάλεω

Το όρος Αιγάλεω υψώνεται ανάμεσα στους Δήμους Καματερού, Πετρούπολης, Περιστερίου, Χαϊδαρίου, Κορυδαλλού, Αιγάλεω και Ασπρόπυργου. Σε έκταση 20.250 στρεμμάτων προστατεύεται ως μόνιμο καταφύγιο άγριας ζωής για την προστασία των σπάνιων, μοναδικών, απειλούμενων ή κινδυνευομένων ειδών της αυτοφυούς χλωρίδας της περιοχής, καθώς και για τη φωλεοποίηση, διατροφή και διαβίωση των ειδών της άγριας πανίδας. Οι κορυφές του δεν ξεπερνούν τα 500 μ. Παρά το μικρό μέγεθος του στις ασβεστολιθικές πλαγιές του κρύβονται αρκετά σπήλαια, με πιο σημαντικά αυτά τα αφιερωμένα, από την αρχαιότητα, στην Αφαία, στον Πάνα και στις Νύμφες. Σημαντικής αξίας η ορνιθοπανίδα του βουνού με εμφανίσεις πέρδικας και διαφόρων ειδών αρπακτικών. Πιο σημαντική όμως η χλωρίδα του, αποτελούμενη από πολλά ενδημικά είδη της Ελλάδος, που ξεπερνούν τα 650, σύμφωνα με σχετική μελέτη. Ανάμεσα τους οι viola hymettia, fritillaria graeca, silene corinthiaca και πολλές ποικιλίες κρόκων και ορχιδεών. Κάποτε καλυπτόταν από δάση και αποτελούσε ένα «μουσείο» της αττικής χλωρίδας και πανίδας. Σήμερα τα πευκόφυτα τμήματα του βουνού είναι λίγα. Ένα από αυτά, περίπου 160 στρέμματα, βρίσκεται στην Αγία Βαρβάρα. Λόγω του ομαλού ανάγλυφου, έχει δημιουργηθεί ένα εκτεταμένο δίκτυο χωματόδρομων που μπορούν να καλύψουν απαιτήσεις πεζοπορίας, καθώς και mountain bike. Η θέα από τις κορυφές του προς τον Πειραιά και τα νότια προάστια είναι απεριόριστη, ενώ μνημονεύεται από την αρχαιότητα η ιστορική παρουσία του διότι αποτελούσε το φυσικό σύνορο του Λεκανοπεδίου με το Θριάσιο Πεδίο και την Ελευσίνα. Στη βόρεια πλευρά του, στο πέρασμα με το Ποικίλο Όρος, περνούσε η Ιερά Οδός, ενώ βρισκόταν και το Ιερό της Αφροδίτης και το Ιερό του Δαφναίου Απόλλωνα. Το πέρασμα αυτό ήταν τειχισμένο για την ασφάλεια της πόλης των Αθηνών. Το 480 π.Χ. ο βασιλιάς των Περσών Ξέρξης παρακολούθησε τη νικηφόρα για τον ελληνικό στόλο και καταστροφική για τον δικό του στόλο ναυμαχία της Σαλαμίνας στον θρόνο του, ο οποίος είχε στηθεί σε κορυφή του όρους, απέναντι από τη νήσο Σαλαμίνα. Στους βυζαντινούς χρόνους, στην περιοχή ιδρύθηκε η ιερά Μονή Δαφνίου πάνω στα ερείπια του αρχαίου ναού του Δαφναίου Απόλλωνα.