Μεγάλος Αρχαιολογικός Περίπατος

Σύνταγμα, Εθνικός Κήπος, Ζάππειο, Παναθηναϊκό Στάδιο, Στήλες Ολυμπίου Διός, Ακρόπολη, Θησείο, Μοναστηράκι, Ερμού, Σύνταγμα

Ίσως η διασημότερη περιπατητική διαδρομή της Αθήνας που συνδυάζει τον αρχαιολογικό πλούτο της πόλης, εμβληματικές εκκλησίες, shopping και γευσιγνωσία. Η διαδρομή διέρχεται από το κέντρο της πόλης, τον Εθνικό κήπο και το Ζάππειο, από τους πλέον γνωστούς αρχαιολογικούς χώρους και ύστερα από μία κυκλική διαδρομή με ιδιαίτερο ενδιαφέρον επιστρέφει στο σημείο αφετηρίας. Λόγω της πληθώρας των μνημείων, μουσείων και των άλλων σημείων με ενδιαφέρον που διαθέτει η διαδρομή, η διάρκεια της μίας ημέρας δεν είναι αρκετή για την συστηματική επίσκεψη σ’ όλα όσα προσφέρει. Η αναφερόμενη εκτίμηση του χρόνου της διαδρομής δεν συμπεριλαμβάνει την όποια στάση ή επίσκεψη. Ο κύριος άξονας της διαδρομής γίνεται εντός πλατειών, κήπων, πάρκων, πεζόδρομων, κλπ., που προσφέρονται και για χρήση από ΑΜΕΑ, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και για επισκέψεις εκτός του κύριου άξονα.

Η διαδρομή υλοποιείται μέσω των επόμενων τοπόσημων. Η σειρά των τοπόσημων σηματοδοτεί και την κατεύθυνση της διαδρομής.

Παρατήρηση: O προσανατολισμός και η ασφάλεια του περιπατητή/περιηγητή είναι αποκλειστικά δική του ευθύνη. Η παρούσα περιγραφή, τα σχετικά ίχνη (gpx) και το λοιπό ενημερωτικό υλικό είναι απλώς υποβοηθητικά. Ο πρέπων εξοπλισμός είναι απαραίτητος ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες και τον χαρακτήρα της διαδρομής.

Κύρια τοπόσημα:

• Πλατεία Συντάγματος
• Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη
• Βουλή
• Εθνικός κήπος
• Ζάππειο
• Παναθηναϊκό Στάδιο – Τερματισμός Κλασσικού
• Μαραθώνιου δρόμου
• Στήλες Ολυμπίου Διός
• Πύλη του Αδριανού
• Σταθμός Μετρό «Ακρόπολις» – Αρχαιολογική έκθεση
• Μουσείο της Ακρόπολης
• Θέατρο του Διονύσου
• Ωδείο Ηρώδου του Αττικού
• Λόφος και Μνημείο Φιλοπάππου (ή λόφος Μουσών)
• Λόφος Αρείου Πάγου
• Ακρόπολη
• Προπύλαια
• Καρυάτιδες
• Ναός Αθηνάς Νίκης
• Λόφος Νυμφών
• Θερινός Κινηματογράφος Θησείον
• Θησείο
• Ι.Ν. Αγίου Φιλίππου Βλασσαρούς
• Αρχαία Αγορά Αθηνών
• Ναός του Ηφαίστου
• Στοά του Αττάλου
• Ναός του Άρη
• Στοά Ελευθέριου Διός
• Βουλευτήριο Αρχαίας Αγοράς
• Μοναστηράκι
• Σταθμός Μετρό Μοναστηράκι – Αρχαιολογικός χώρος
• Ι.Ν. Παναγίας Παντανάσσης
• Τζαμί Τζισταράκη
• Βιβλιοθήκη του Αδριανού
• Ρωμαϊκή Αγορά
• Πύργος Ανέμων (Αέρηδες)
• Ι.Ν. Εισοδίων της Θεοτόκου (Καπνικαρέα)
• Oδός Ερμού
• Πλατεία Συντάγματος

Η πλατεία Συντάγματος είναι η κεντρική πλατεία της Αθήνας και μία από τις μεγαλύτερες της χώρας. Έλαβε το όνομά της από το Σύνταγμα το οποίο αναγκάστηκε να παραχωρήσει το 1843 ο βασιλεύς Όθων λόγω της επανάστασης της 3ης Σεπτεμβρίου. Η πλατεία Συντάγματος περιβάλλεται από σημαντικά κτίρια της πρωτεύουσας, όπως το κτίριο της Βουλής(πρώην βασιλικά Ανάκτορα) το ιστορικό ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία και τα Υπουργεία Οικονομικών και Εξωτερικών. Η πρόσβαση από την Πλατεία προς την Λεωφόρο Αμαλίας γίνεται μέσω μίας κεντρικής, μαρμάρινης σκάλας. Τα σκαλοπάτια της πλατείας Συντάγματος, όπως και το μαρμάρινο σιντριβάνι του 19ου αιώνα στο κέντρο της, αποτελούν σημείο συνάντησης των Αθηναίων αλλά και των επισκεπτών της πόλης. Η πλατεία διαθέτει πολυάριθμα καφέ, όπου μπορείτε να ξεκουραστείτε και να απολαύσετε την λιακάδα.

Λόγω της γειτνίασής της με τη Βουλή των Ελλήνων, αποτελεί σημείο όπου ξεκινούν ή καταλήγουν πολλές πορείες διαμαρτυρίας. Βρίσκεται πολύ κοντά στα περισσότερα αξιοθέατα της κεντρικής Αθήνας και σε απόσταση αναπνοής από τις γειτονιές Πλάκα, Μοναστηράκι, Κολωνάκι και Ψυρρή. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αλλαγή φρουράς μπροστά στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη που βρίσκεται σε διαμορφωμένο χώρο μπροστά από το κτίριο της Βουλής, επί της λεωφόρου Αμαλίας. Οι δύο φρουροί του μνημείου, οι εύζωνες, αντικαθίστανται από δύο νέους φρουρούς κάθε μία ώρα με απόλυτης ακρίβειας συγχρονισμένες κινήσεις. Στις εθνικές γιορτές και τις Κυριακές, το τυπικό της αλλαγής της φρουράς πραγματοποιείται από 120 εύζωνες στις 11 π.μ.

Λίγα μόλις μέτρα από το μετρό του Συντάγματος και δίπλα ακριβώς στη Βουλή των Ελλήνων βρίσκεται ο Εθνικός Κήπος, προσβάσιμος από επτά εισόδους. Εισερχόμαστε από την κεντρική είσοδο στη Λεωφόρο Αμαλίας. Πριν μετονομαστεί σε Εθνικός, το 1924, ο κήπος ονομαζόταν Βασιλικός ή και κήπος της Αμαλίας, πρώτης Βασίλισσας της Ελλάδας, η οποία τον ίδρυσε. Η ίδια φύτεψε και τις χαρακτηριστικές Ουασινγκτόνιες, φοίνικες ύψους 25μ. περίπου, που συναντά κανείς κατά την είσοδό του στον Κήπο, από την πύλη της λεωφόρου Βασιλίσσης Αμαλίας. Στον Κήπο υπάρχουν 7.000 δένδρα, 40.000 θάμνοι και άλλα φυτά, που ανήκουν σε 519 είδη και ποικιλίες. Από αυτά, τα 102 είναι ελληνικά με τις κουτσουπιές, της πικροδάφνες και τις χαρουπιές να ξεχωρίζουν, ενώ άλλα προέρχονται από διάφορες χώρες του κόσμο. Στον περίπατό μας θα συναντήσουμε συνολικά έξι λίμνες στα νερά των οποίων παιχνιδίζουν πάπιες, που μπορείτε να ταΐσετε. Κοντά στην είσοδο της Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας συναντάμε το ρωμαϊκό μωσαϊκό δάπεδο από το αίθριο μιας ρωμαϊκής έπαυλης. Αξιοθέατο αποτελεί και το περίφημο ηλιακό ρολόι που βρίσκεται στην κεντρική είσοδο. Η είσοδος του παραδοσιακού καφενείου που λειτουργεί στον Κήπο, είναι από την Ηρώδου του Αττικού.

Προχωρώντας νότια από τον Εθνικό Κήπο και την Βουλή θα συναντήσουμε το Ζάππειον Μέγαρο, ή απλά Ζάππειο, ένα από τα σημαντικότερα νεοκλασικά κτήρια της Αθήνας. Το 1869 η Ελληνική κυβέρνηση οριοθέτησε 80,000 μ² δημόσιας γης για το κτήριο, στο χώρο μεταξύ των κήπων του Παλατιού και του αρχαίου Ναού του Ολυμπίου Διός. Το Ζάππειο ήταν το πρώτο κτήριο παγκοσμίως που κτίστηκε αποκλειστικά για τους Ολυμπιακούς αγώνες του 1896. Η ανέγερσή του χρηματοδοτήθηκε από τον εθνικό ευεργέτη Ευάγγελο Ζάππα και ολοκληρώθηκε το 1888, από τον Δανό αρχιτέκτονα Θεόφιλο Χάνσεν. Αξιόλογα είναι τα αγάλματα που διακοσμούν τον περίβολο του: προτομές πολιτικών, βασιλέων και ιστορικών, σάτυροι, αλλά και μικροί, ντροπαλοί έρωτες είναι μερικά από τα ιδιαίτερα γλυπτά του κήπου του. Το πιο εντυπωσιακό αναμφίβολα, είναι ο Λόρδος Βύρων, των Henri Michel Antoine Chapu, Jean Alexandre Joseph Falquiere και Λάζαρου Σώχου, που στεφανώνεται από την Ελλάδα ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για την προσφορά του στον αγώνα των Ελλήνων κατά των Οθωμανών

Το Ζάππειο είναι συνυφασμένο με την ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Εδώ υπογράφηκε η ιστορική συνθήκη προσχώρησης της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (τότε Ε.Ο.Κ.) την 1η Ιανουαρίου του 1981 από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Σήμερα λειτουργεί ως συνεδριακό και εκθεσιακό κέντρο. Μην ξεχάσετε, πριν φύγετε, να επισκεφθείτε το ιστορικό καφενείο «Αίγλη».

Ανατολικά του Ζαππείου συναντάμε το Παναθηναϊκό Στάδιο, γνωστό και ως Καλλιμάρμαρο. Στην αρχαιότητα χρησιμοποιούνταν για την τέλεση μέρους των Παναθηναίων προς τιμήν της θεάς Αθηνάς. Το στάδιο χτίστηκε πολύ πριν από την τυποποίηση των διαστάσεων των αθλητικών χώρων, και έτσι ο αγωνιστικός χώρος και η διαρρύθμιση του, ακολουθούν το αρχαίο μοντέλο σε σχήμα φουρκέτας. Η μαρμάρωση του Σταδίου στη σημερινή μορφή του έγινε με σχέδια των Αναστάσιου Μεταξά και Ερνέστου Τσίλλερ και οφείλεται, εν πολλοίς, στους Εθνικούς Ευεργέτες Ευάγγελο Ζάππα και Γεώργιο Αβέρωφ, του οποίου ο αδριάντας βρίσκεται δεξιά της εισόδου του Σταδίου. Στο παρελθόν υπήρχε χώρος για 75.000 με 80.000 θεατές σε πενήντα σειρές μαρμάρινων σκαλοπατιών, και πλέον ο αριθμός αυτός έχει περιοριστεί στους 45.000 θεατές.

Στο Παναθηναϊκό Στάδιο, έγιναν αγωνίσματα των Α΄ σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, το 1896. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 το Παναθηναϊκό Στάδιο υποδέχθηκε τους μαραθωνοδρόμους και τοξοβόλους, ενώ σε αυτό, την ίδια χρονιά, αποθεώθηκε η Εθνική Ομάδα της Ελλάδος που κατέκτησε το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 2004.Το Παναθηναϊκό Στάδιο της Αθήνας έχει γνωρίσει μεγάλες δόξες, εθνικές, πολιτικές αλλά και καλλιτεχνικές, όπως το ανέβασμα της όπερας Αΐντα. Το 1996 στο Στάδιο έγινε η υποδοχή των Ολυμπιονικών της Ατλάντα και το 1997 φιλοξένησε τη τελετή έναρξης του 6ου Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου, που παρουσιάστηκε από το συνθέτη διεθνούς φήμης Βαγγέλη Παπαθανασίου..

Δίπλα ακριβώς από το Παναθηναϊκό Στάδιο βρίσκεται το Φιλοτελικό και Ταχυδρομικό Μουσείο της Ελλάδας που στεγάζεται στο κτίριο στη συμβολή της Πλατείας Σταδίου και της Οδού Φωκιανού. Στη συνέχεια, και πολύ κοντά στο Παναθηναϊκό Στάδιο, αντικρύζουμε τις Στήλες του Ολυμπίου Διός ή το Ναό του Αδριανού. Υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους του αρχαίου κόσμου, κορινθιακού ρυθμού, είχε μήκος 110,35μ., πλ. 43,68μ., δύο σειρές από 20 κίονες στις μακρές πλευρές και τρεις σειρές από 8 κίονες στις στενές. Δέσποζε στο μέσο ενός μεγάλου ορθογωνίου περιβόλου με πρόπυλο στα βόρεια. Ο σηκός στέγαζε δύο υπερμεγέθη χρυσελεφάντινα αγάλματα του Δία και του αυτοκράτορα Αδριανού ενώ πλήθος αγαλμάτων και αναθημάτων στόλιζαν τον περίβολο. Η ανέγερση του μεγάλου ναού άρχισε από τον Πεισίστρατο τον Νεότερο το 515 π.Χ. στη θέση παλαιότερου ναού των αρχών του 6ου αι. Η οικοδόμηση του ναού συνεχίσθηκε από τον Βασιλέα της Συρίας Αντίοχο τον Δ΄ τον Επιφανή, αργότερα από τον Αύγουστο και αποπερατώθηκε τελικά από τον Φιλέλληνα αυτοκράτορα Αδριανό, ο οποίος και τον εγκαινίασε το 131-132 μ.Χ.. Από τον 5ο αι. μ.Χ. ξεκίνησε η ερείπωσή του και συνεχίσθηκε στους επόμενους αιώνες από φυσικά αίτια ή ανθρώπινες επεμβάσεις. Από τους 104 κίονες του ναού μόνο 15 παραμένουν όρθιοι σήμερα. Ένας θυελλώδης άνεμος έριξε έναν κίονα το 1852, ο οποίος παρέμεινε έκτοτε στο ίδιο ακριβώς σημείο.

Αφού θαυμάσουμε την Πύλη του Αδριανού, αψίδα που έφτιαξαν οι Αθηναίοι, για να τιμήσουν τον Ευεργέτη της πόλης τους, γύρω στο 131 μ. Χ., θα ανηφορίσουμε, μέσω του πεζόδρομου της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, προς τον Λόφο της Ακρόπολης, για να θαυμάσουμε ό,τι πιο ωραίο μας έχει δώσει ο Αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός. Ανεβαίνοντας θα συναντήσουμε τα Προπύλαια, την μνημειακή είσοδο, που κατασκευάστηκε από τον Αρχιτέκτονα Μνησικλή, τον 5ο αι., τον Χρυσό αι. του Περικλή, όπως και όλα τα μνημεία που θα θαυμάσουμε. Στην βόρεια πτέρυγα των Προπυλαίων είναι ενταγμένη η Πινακοθήκη, μια ευρύχωρη αίθουσα αναψυχής διακοσμημένη με πίνακες ζωγραφικής, που διέθετε ανάκλιντρα και τραπέζια, για να ξεκουράζονται οι επιφανείς επισκέπτες του Λόφου. Στα δεξιά μας, στην άκρη του βράχου ένα μικρό ιωνικό κόσμημα, ο ναός της Αθηνάς Νίκης ή Απτέρου Νίκης, όπως ονομάστηκε στα Ρωμαϊκά χρόνια. Πρόκειται για ένα μικρό ναό με τέσσερις κίονες μπροστά και τέσσερις πίσω, που στον σηκό του υπήρχε ξύλινο λατρευτικό άγαλμα της Θεάς. Βγαίνοντας από τα Προπύλαια αντικρύζουμε τον Παρθενώνα να κυριαρχεί στην κορυφή του βράχου, πατώντας πάνω στο πώρινο θεμέλιο παλαιότερου ναού. Ο Παρθενώνας είναι ένας από τους μεγαλύτερους αρχαίους ναούς και για να κτιστεί χρειάστηκαν γύρω στους 13.400 λιθόπλινθοι, που μεταφέρθηκαν από τα λατομεία μαρμάρων της Πεντέλης, από απόσταση δεκαέξι χλμ. Αρχιτέκτονές του ήταν ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης αλλά μεγάλο ρόλο έπαιξε στη σχεδίασή του και ο Φειδίας, που ήταν υπεύθυνος τόσο για το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς, που βρισκόταν στο εσωτερικό του, όσο και για όλο τον γλυπτό διάκοσμο του ναού. Ο Παρθενώνας είναι ναός δωρικός, περίπτερος. Πολλά τμήματα του γλυπτού διακόσμου, του επιστυλίου και των φατνωμάτων της οροφής έφεραν γραπτό διάκοσμο με κόκκινο, μπλε και χρυσό χρώμα. Το πτερό είχε 8 κίονες κατά πλάτος και 17 κατά μήκος. Στις στενές πλευρές υπήρχε και δεύτερη σειρά 6 κιόνων που δημιουργούσε την ψευδαίσθηση δίπτερου ναού. Μια άλλη ιδιομορφία ήταν η ύπαρξη ζωφόρου που περιέτρεχε το σηκό σε όλο του το μήκος και αποτελεί ίσως την πιο φανερή από τις ιωνικές επιδράσεις. Οι μετόπες της ανατολικής πλευράς απεικονίζουν τη Γιγαντομαχία. Στην δυτική μετόπη παριστάνεται Αμαζονομαχία, στη νότια Κενταυρομαχία και στη βόρεια σκηνές από τον Τρωικό πόλεμο. Η ζωφόρος απεικονίζει την πομπή των Παναθηναίων, την πιο μεγάλη θρησκευτική γιορτή των Αθηνών. Είχε 160 μέτρα μήκος και σχεδόν ένα μέτρο πλάτος. Στο ανατολικό αέτωμα, πάνω από την είσοδο, παρουσιαζόταν η γέννηση της Αθηνάς. Στο δυτικό αέτωμα, αυτό που ήταν ορατό από τα Προπύλαια, απεικονιζόταν η διαμάχη Αθηνάς και Ποσειδώνα για την κατοχή της αττικής γης.

Στη βόρεια πλευρά της Ακρόπολης θα συναντήσουμε το Ερέχθειο,. ναό αφιερωμένο στην Αθηνά και τον Ποσειδώνα. Αρχιτέκτονάς του ήταν μάλλον ο Μνησικλής και το κτήριο οφείλει το όνομά του σε έναν βωμό που ήταν αφιερωμένος στον θρυλικό ήρωα Εριχθόνιο. Ο γλύπτης του κτίσματος ήταν ο Φειδίας. Ολόκληρος ο ναός είναι κτισμένος σε πλαγιά και έτσι η βορειοδυτική πλευρά είναι περίπου 3 μέτρα χαμηλότερα από τη νοτιοανατολική πλευρά. Κτίστηκε αποκλειστικά από Πεντελικό μάρμαρο, με διαζώματα μαύρου ασβεστόλιθου από την Ελευσίνα, τα οποία φέρουν ανάγλυφα γλυπτά από λευκό μάρμαρο. Χωριζόταν σε δύο βασικά τμήματα το Ανατολικό και το Δυτικό. Στο Ανατολικό που ήταν αφιερωμένο στην Αθηνά, βρισκόταν το ξόανο της Θεάς, που πίστευαν ότι είχε πέσει από τον ουρανό. Σε αυτό τοποθετούσαν το νέο πέπλο της Θεάς, που μετέφερε η πομπή των Παναθηναίων. Στη νότια πλευρά υπάρχει η πρόσταση των Καρυατίδων, που πήρε το όνομά της από τα 6 αγάλματα κορών, που στηρίζουν την οροφή. του ναού. Τα αγάλματα που βλέπουμε σήμερα είναι τσιμεντένια αντίγραφα, ενώ τα πρωτότυπα βρίσκονται στο Μουσείο Ακρόπολης, το οποίο πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθούμε για να ολοκληρώσουμε την επίσκεψή μας στον ιερό βράχο.

Βορειοδυτικά της Ακρόπολης βρίσκεται το Θησείο μια μικρή συνοικία με μεγάλη ιστορία. Έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός. Πήρε το όνομά του από τον παρακείμενο Ναό του Ηφαίστου, που ονομαζόταν παλαιότερα Θησείο, λανθασμένα, από τις ανάγλυφες παραστάσεις των άθλων του Θησέα που φέρονται στις μετώπες του. Εδώ θα ανηφορίσουμε τα δρομάκια που περιστοιχίζονται από νεοκλασικά κτίρια, καθώς και υπαίθρια καφέ, φιλόξενα wine bar και εστιατόρια σε ταράτσες με θέα στην Ακρόπολη. Στον λιθόστρωτο πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου υπάρχουν πάγκοι με χειροποίητα είδη, ενώ σε μικρή απόσταση βρίσκεται το Μουσείο Ηρακλειδών, που φιλοξενεί ιστορικά εκθέματα. Το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών στην κορυφή του Λόφου των Νυμφών προσφέρει ξεναγήσεις, ενώ ο υπαίθριος Κινηματογράφος ΘΗΣΕΙΟΝ έχει εποχικές προβολές ταινιών.

Ανατολικά του Θησείου θα συναντήσουμε το Μοναστηράκι. Το Μοναστηράκι είναι κεντρική συνοικία της Αθήνας, η οποία εκτείνεται στη νότια πλευρά της οδού Ερμού, γύρω από την Πλατεία Μοναστηρακίου. Η ονομασία της προέρχεται από την παλιά εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αθήνας, που βρίσκεται πάνω στην πλατείας, και παλαιότερα ήταν μετόχι μοναστηριού. Στην Πλατεία Μοναστηρακίου δεσπόζει επίσης το παλιό Τζαμί Τζισταράκη, που κατασκευάστηκε το 1759 και το οποίο σήμερα στεγάζει παράρτημα του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης. Το Μοναστηράκι είναι μια πολυσύχναστη περιοχή με εμβληματικά αξιοθέατα, όπως τα ερείπια της Βιβλιοθήκης του Αδριανού, η Αρχαία Αγορά της Αθήνας και η αναστηλωμένη Στοά του Αττάλου. Η υπαίθρια αγορά του Μοναστηρακίου έχει καταστήματα με παραδοσιακά σαπούνια, χειροποίητα σανδάλια και αναμνηστικά μπλουζάκια. Οι δρόμοι της περιοχής είναι γεμάτοι παραδοσιακές ταβέρνες και εστιατόρια, πολλά από τα οποία έχουν θέα στην Ακρόπολη. Κοντά στην πλατεία Μοναστηρακίου, βρίσκεται η πλατεία Αβησσυνίας, που βρίσκεται και το παζάρι (“Γιουσουρούμ”), παλιότερα γνωστό για τα παλαιοπωλεία του. Σήμερα οι παλιατζήδες και οι μικροπωλητές εξακολουθούν να είναι αρκετοί.

Ο Σταθμός Μοναστηρακίου είναι κομβικός σταθμός του μετρό της Αθήνας, ενώ στις εγκαταστάσεις υπάρχουν ερείπια από την εγκιβωτισμένη κοίτη του αρχαίου ποταμού Ηριδανού, πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα τεχνικά έργα της αρχαιότητας.

Ολοκληρώνοντας τον περίπατό μας καταλήγουμε στην οδό Ερμού, τον πιο γνωστό, εμπορικό δρόμο της πόλης. Έχει πάρει την ονομασία του από τον Ερμή, αγγελιοφόρο των Αρχαίων Θεών και προστάτη του εμπορίου. Μεγάλο μέρος του δρόμου σήμερα είναι πεζοδρομημένο. Αξιοσημείωτα τοπόσημα της περιοχής αποτελούν ο βυζαντινός Ναός της Καπνικαρέας, η γειτονική Μητρόπολις των Αθηνών, ο Ι.Ν. της Παναγίας Γοργοεπήκοου, κ.α. Σε κοντινή απόσταση, και στο δυτικό άκρο της οδού Ερμού, εκτείνονται ο αρχαιολογικός χώρος του Κεραμικού και η παλαιά βιομηχανική ζώνη της σημερινής Τεχνοπόλεως (Γκάζι).

Αφού κάνουμε τα ψώνια μας, γυρνάμε στην πλατεία Συντάγματος για έναν ακόμα απολαυστικό καφέ.