Citerne d’Hadrien-Place Dexameni

La place Dexameni est située à Kolonaki, juste en dessous de Lycabette. Elle est connue pour son cinéma d'été et le café-mezzodopoleion situé un peu plus loin, dans la rue piétonne. Il n'est pas très grand et se caractérise par un calme qui correspond à sa réputation de « repaire littéraire ». De grands écrivains et poètes s'y retrouvaient, comme Papadiamantis, Varnalis, Sikelianos, mais aussi Vlachogiannis. Ils s'y retrouvaient pour discuter et échanger des points de vue, mais aussi pour s'inspirer et écrire. La place tire son nom de la citerne d'Hadrien, construite au IIe siècle après J.-C. Elle faisait partie d'un projet plus vaste, l'aqueduc d'Hadrien, une vision de l'empereur romain Hadrien, qui visait à résoudre le problème de l'approvisionnement en eau d'Athènes. La vision est devenue réalité et l'aqueduc d'Hadrien a approvisionné la ville en eau de manière continue pendant plusieurs siècles. Ce n'est pas un hasard s'il est considéré comme le système d'approvisionnement en eau le plus important dont disposait Athènes dans l'Antiquité et, en fait, à ce jour, c'est le seul aqueduc romain de ce type et de cette longueur construit en Europe qui transporte encore de l'eau. Il part des faubourgs du Mont Parnes et Penteli et se termine dans le centre d'Athènes aux deux réservoirs de Kolonaki, avec une longueur de 20 km. Il s'agit d'un monument du patrimoine historique et culturel et, ces dernières années, des mesures ont été prises pour sa restauration et son développement. Le réservoir hadrien et l'aqueduc ont fonctionné à l'origine jusqu'aux années de la domination turque. Peu à peu, ils ont été négligés et les habitants de la région ont fini par puiser l'eau dans les puits de la ville. L'aqueduc, oublié depuis longtemps, a été « redécouvert »en 1847 et les travaux de restauration ont commencé presque immédiatement afin de le remettre en service. En 1870, sous la mairie de Panagis Kyriakos, l'ingénieur urbaniste Ioannis Genisarlis, qui avait entrepris les travaux de restauration, découvrit la citerne hadrienne enterrée sous la source qui existait sur la place. Un nouveau réservoir a été construit sur les anciennes ruines et a fonctionné jusqu'en 1940. Aujourd'hui, il ouvre ses portes le jour de l'Épiphanie pour la consécration des eaux et la coulée de la Croix. Η Αδριάνειος Δεξαμενή και το Υδραγωγείο λειτούργησαν αρχικά μέχρι και τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Σταδιακά παραμελήθηκαν και οι κάτοικοι της περιοχής κατέληξαν να βγάζουν νερό από τα πηγάδια της πόλης. Το ξεχασμένο προ πολλού Υδραγωγείο «ανακαλύφθηκε» εκ νέου το 1847 και σχεδόν αμέσως ξεκίνησαν οι εργασίες για την αποκατάστασή του ώστε να τεθεί ξανά σε λειτουργία. Το 1870 επί δημαρχίας του Παναγή Κυριακού, ο πολεοδόμος μηχανικός Ιωάννης Γενησαρλής που είχε αναλάβει το έργο αποκατάστασης, ανακάλυψε τη θαμμένη Αδριάνειο Δεξαμενή κάτω από την πηγή που υπήρχε στην πλατεία. Πάνω στα αρχαία ερείπια κατασκευάστηκε μία νέα δεξαμενή που λειτούργησαν μέχρι το 1940. Σήμερα ανοίγει τις πόρτες της την ημέρα των Θεοφανίων για τον αγιασμό των υδάτων και τη ρίψη του Σταυρού. Η Αδριάνειος Δεξαμενή και το Υδραγωγείο λειτούργησαν αρχικά μέχρι και τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Σταδιακά παραμελήθηκαν και οι κάτοικοι της περιοχής κατέληξαν να βγάζουν νερό από τα πηγάδια της πόλης. Το ξεχασμένο προ πολλού Υδραγωγείο «ανακαλύφθηκε» εκ νέου το 1847 και σχεδόν αμέσως ξεκίνησαν οι εργασίες για την αποκατάστασή του ώστε να τεθεί ξανά σε λειτουργία. Το 1870 επί δημαρχίας του Παναγή Κυριακού, ο πολεοδόμος μηχανικός Ιωάννης Γενησαρλής που είχε αναλάβει το έργο αποκατάστασης, ανακάλυψε τη θαμμένη Αδριάνειο Δεξαμενή κάτω από την πηγή που υπήρχε στην πλατεία. Πάνω στα αρχαία ερείπια κατασκευάστηκε μία νέα δεξαμενή που λειτούργησαν μέχρι το 1940. Σήμερα ανοίγει τις πόρτες της την ημέρα των Θεοφανίων για τον αγιασμό των υδάτων και τη ρίψη του Σταυρού.