Ο βυζαντινός αυτός ναός χρονολογείται από τις αρχές του 11ου αιώνα και είναι αρχιτεκτονικού ρυθμού σταυροειδής εγγεγραμμένος, τετρακιόνιος. Στο πέρασμα των χρόνων έχει υποστεί πολλές και αμφίβολης αισθητικής παρεμβάσεις και αρκετές επεκτάσεις, με αποτέλεσμα να έχει αλλοιωθεί σε μεγάλο βαθμό η αρχική βυζαντινή μορφή του.

Αρχικά ήταν αφιερωμένος στη Σώτειρα Παναγία, ενώ από το 1847 έως το 1855 λειτουργούσε ως Ρώσικη Εκκλησία. Οι αγιογραφίες από τη Βυζαντινή Εποχή έχουν χαθεί μάλλον οριστικά και όσες σώζονται σήμερα είναι του 18ου αιώνα. Διαθέτει όμως θρησκευτικά κειμήλια και αξιοπρόσεκτες φορητές εικόνες, όπως αυτή της Παναγίας «Νέας Κυράς» που χρονολογείται τον 14ο αιώνα. Βρίσκεται στην Οδό Κυδαθηναίων στην Πλάκα, στην παλιά συνοικία της Αθήνας Αλίκοκκου.