Πεζόδρομος Διονυσίου Αρεοπαγίτου

Ένας περίπατος που ξεκινά από τη Λεωφόρο Αμαλίας, απέναντι από τον Ναό του Ολυμπίου Διός και την Πύλη του Αδριανού, και συνεχίζει μέχρι τον επόμενο πεζόδρομο της Αποστόλου Παύλου, η οποία καταλήγει στο Θησείο. Η Διονυσίου Αρεοπαγίτου ως δρόμος υπήρχε από τα αρχαία χρόνια μέχρι τον 5ο μ.Χ. αιώνα ως περιφερειακή οδός της νότιας πλευράς της Ακρόπολης. Με την πάροδο του χρόνου ο δρόμος εξαφανίστηκε και διανοίχθηκε εκ νέου το 1857, μερικά δε χρόνια αργότερα έλαβε το σημερινό της όνομα που παραπέμπει στον Αθηναίο βουλευτή Διονύσιο, ο οποίος μαζί με τη σύζυγό του Δάμαρι ασπάστηκαν από τους πρώτους τον χριστιανισμό κατά την επίσκεψη του Αποστόλου Παύλου στην Αθήνα το 50 μ.Χ. Ο Διονύσιος διετέλεσε επίσκοπος της πόλεως των Αθηνών και ανακηρύχθηκε Άγιος μετά τον μαρτυρικό του θάνατο, διά πυράς, επί αυτοκρατορίας Δομιτιανού. Τη σημερινή της μορφή την απέκτησε το 1955, με τον επανασχεδιασμό της οδού και την αναμόρφωση του χώρου από τον αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη, ενώ πριν την πεζοδρόμηση του 2003, ο δρόμος υπήρξε χώρος εκδηλώσεων, όπως η παρέλαση του καρνάβαλου και η εκκίνηση του ετήσιου Ράλλυ Ακρόπολις. Έκτοτε έχει μετατραπεί σε έναν ειδυλλιακό χώρο περιπάτου. Ξεκινώντας τον περίπατο από την αριστερή πλευρά του δρόμου, το νέο Μουσείο της Ακρόπολης, που λειτούργησε το 2009 σε σχεδιασμό των γραφείων του Bernard Tschumi με τον Μιχάλη Φωτιάδη, κυριαρχεί πάνω στο κτίριο Βάιλερ με τα βυζαντινά και νεοκλασικά στοιχεία, που χτίστηκε την περίοδο 1834-1836 για να στεγάσει το βαυαρικό στρατιωτικό νοσοκομείο και πλέον στεγάζει την Α' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και το Κέντρο Μελετών Ακροπόλεως. Ακολουθούν το πανέμορφο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, που βρίσκεται χωμένο μέσα στις φυλλωσιές στον περίβολο του Μουσείου και το εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων, ενώ ακολουθούν μερικά από τα πλέον σημαντικά νεοκλασικά κτίρια της Αθήνας. Η διαδρομή από την αριστερή πλευρά ολοκληρώνεται με το κτίριο της Λέσχης Προσκόπων, το «Μερόπειον» Ίδρυμα Φροντίδας Ηλικιωμένων και τέλος το κτίριο που στεγάζει την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων. Ανηφορίζοντας τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου και από τη δεξιά πλευρά πλέον, δημιουργείται η αίσθηση ότι μπαίνεις σε ένα καταπληκτικό θεατρικό σκηνικό, ατενίζοντας τα αθάνατα μνημεία των αρχαίων χρόνων, με κορυφαίο το μνημειακό συγκρότημα του Παρθενώνα, το Ηρώδειο, τα μνημεία της νότιας κλιτύος του Παρθενώνα, το χορηγικό μνημείο του Θρασύλλου, το ίχνος της οικίας του νεοπλατωνικού φιλοσόφου Πρόκλου. Από το σημείο εκείνο ο περιπατητής μπορεί να ανηφορίσει αριστερά για τον λόφο του Φιλοπάππου, δεξιά για την Ακρόπολη, τον Άρειο Πάγο ή την Αρχαία Αγορά, ενώ ευθεία μπορεί να συνεχίσει στον πεζόδρομο της Απόστολου Παύλου προς το Θησείο. Λόγω του Ηρωδείου στο οποίο διενεργούνται οι σημαντικότερες εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών, η Διονυσίου Αρεοπαγίτου είναι άρρηκτα συνυφασμένη με τη μουσική. Οι παραστάσεις στο υπέροχο αυτό θέατρο, κάτω από τη σκιά του Παρθενώνα, είναι μία από τις πιο όμορφες εμπειρίες που μπορεί να έχει κάποιος από τις καλοκαιρινές νύχτες στην Αθήνα. Αλλά και εκτός του Ηρωδείου, ο δρόμος αυτός προσφέρεται για τους streets performers να στήνουν μικρές παραστάσεις και happenings και για πλανόδιους καλλιτέχνες να πλημμυρίζουν με νότες ή τις ωραίες φωνές τους την ατμόσφαιρα και να κάνουν τον περίπατο αυτό ακόμη πιο όμορφο και απολαυστικό. Πηγή: ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ - ΑΚΡΟΠΟΛΗ, Βουγιούκα Μάρω, Μεγαρίδης Βασίλης, Εκδόσεις Φιλιππότης, Αθήνα 2007