Ο βραχώδης λόφος βορειοδυτικά της Ακρόπολης, όπου οι Αρχαίοι Αθηναίοι είχαν εγκαταστήσει το ανώτατο δικαστήριό τους. Αυτό που εκδίκαζε υποθέσεις για φόνους εκ προμελέτης, εμπρησμούς και ιεροσυλίες, αλλά και αποφαινόταν για θρησκευτικά θέματα και νέες θρησκευτικές ιδέες.
Πήρε το όνομά του είτε από το Θεό Άρη, ο οποίος σύμφωνα με τη μυθολογία δικάστηκε εκεί από τον Βασιλέα Κέκροπα για το φόνο του γιου του Ποσειδώνα Αλιρρόθιου, είτε από το Ιερό των Αρών, των χθόνιων θεοτήτων της τιμωρίας, των τύψεων και της εκδίκησης που είναι περισσότερο γνωστές ως Ερινύες. Στον Άρειο Πάγο δικάστηκε και ο Ορέστης για το φόνο της Κλυταιμνήστρας και μάλιστα αθωώθηκε με την ψήφο της Αθηνάς. Από τότε οι Αθηναίοι ονόμασαν τις Ερινύες «Σεμνές» και «Ευμενίδες».
Μέχρι το τέλος της ρωμαϊκής εποχής, 4ος – 6ος αιώνας μ.Χ., στον Άρειο Πάγο είχαν κτισθεί τέσσερις επαύλεις κι από το 1600 έως το 1700 υπήρχε στο λόφο ο Ναός του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτη, του πρώτου επισκόπου των Αθηνών. Όλα τα κτίρια μεταγενέστερων εποχών, που κάλυπταν τα ερείπια των Κλασικών Χρόνων, απομακρύνθηκαν κατά την Οθωνική περίοδο.
