Εκεί, αντιπροσωπεύονται όλες οι περίοδοι της μακρόχρονης ιστορίας του νησιού: από τα νεολιθικά οικιστικά κατάλοιπα έως τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Ο τόπος άκμασε ιδιαίτερα κατά την Εποχή του Χαλκού (2.600-2.500 π.Χ.), καθώς επίσης και κατά την Αρχαϊκή Εποχή από τον 7ο αιώνα π.Χ., οπότε και έγινε ακρόπολη της Αίγινας και χώρος λατρείας. Η τελευταία περίοδος ακμής έρχεται στην Ελληνιστική Εποχή, κάτω από την ηγεσία των βασιλέων της Περγάμου. Ο οικισμός έπαψε να κατοικείται στο τέλος της πρώτης χιλιετίας μ.Χ..
Ο Ναός του Απόλλωνα που βρίσκεται στο χώρο χρονολογείται στην Αρχαϊκή Εποχή, 6ος αιώνας π.Χ.. Ήταν αρχιτεκτονικού τύπου περίπτερος και δωρικού ρυθμού. Ο λόφος όπου βρίσκεται ο χώρος ονομάστηκε Κολώνα από τους Ενετούς ναυτικούς. Ίσως επειδή τους βοηθούσαν στον προσανατολισμό οι κίονες του Ναού Απόλλωνα, φαίνονταν μίλια μακριά στη θάλασσα.
