Τα ευρήματα που έχουν βρεθεί στο χώρο επιβεβαιώνουν μια συνεχή δραστηριότητα από τους κλασσικούς έως τους βυζαντινούς χρόνους. Υπάρχουν τμήματα ταφικού περιβόλου που χρονολογείται στους κλασσικούς χρόνους ενώ κατά τους υστερορωμαϊκούς χρόνους ο χώρος εντός και πέριξ των ορίων αυτού καταλαμβάνεται από εργαστηριακή εγκατάσταση δεκατριών (13) δωματίων και τεσσάρων (4) κλιβάνων. Στους βυζαντινούς χρόνους θεμελιώνονται δύο (2) ναΐσκοι, για την οικοδόμηση των οποίων χρησιμοποιούνται δόμοι του ταφικού περιβόλου και γενικότερα οικοδομικό υλικό από τις προϋπάρχουσες αρχαίες εγκαταστάσεις.
