Σπαρτιάτικη επιβολή και όγκος που εντυπωσιάζει. Το κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδος καταλαμβάνει ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο (Πανεπιστημίου, Εδουάρδου Λω, Σταδίου και Ομήρου)και οικοδομήθηκε τη δεκαετία του 1930 σε σχέδια των αρχιτεκτόνων Νικολάου Ζουμπουλίδη, Κίμωνα Λάσκαρι και Κωνσταντίνου Παπαδάκη.

Χαρακτηριστικό είναι πως στον διαγωνισμό του 1929 (Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου) κανένας δεν κέρδισε και έτσι η Τράπεζα ανέθεσε στους παραπάνω να της παρουσιάσουν νέα προσχέδια, τα οποία τελικά εγκρίθηκαν το 1932. Η θεμελίωση του κτιρίου έγινε το 1933 και τα εγκαίνιά του το 1938, επί δικτατορικού καθεστώτος Μεταξά.

Χαρακτηριστικό στοιχείο της μορφής του μεγάρου είναι πως η πρόσοψή του μιμείται ολοκληρωτικά την πρόσοψη των Παλαιών Ανακτόρων (Βουλή) του Γερμανού αρχιτέκτονα Γκάρτνερ, που τα είχαν σχεδιαστεί ακριβώς έναν αιώνα πριν.

Η Τράπεζα της Ελλάδος, η κεντρική εκδοτική τράπεζα, από την εποχή της ίδρυσής της στεγάζει τις κεντρικές της υπηρεσίες σε αυτό το μεγαλόπρεπο και αρχιτεκτονικά λιτό κτίριο.