Το 1873, ο γνωστός μεγαλοεπιχειρηματίας Ανδρέας Συγγρός αναθέτει στον Ερνέστο Τσίλερ το σχεδιασμό ενός πολυτελούς Μεγάρου στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας, ακριβώς απέναντι από τα βασιλικά Ανάκτορα.

Τις εργασίες αρχικά επέβλεπε ο μηχανικός του στρατού Νικόλαος Σούτζος και στη συνέχεια, ο Γάλλος αρχιτέκτονας Πιατ, ο οποίος και διακόσμησε το κτίριο εσωτερικά. Παρόλα αυτά, οι προσωπικές παρεμβάσεις του ιδιοκτήτη αλλοίωσαν το αρχικό ύφος του Τσίλερ και το τελικό αποτέλεσμα ήταν αρκετά μακριά από τα σχέδια του μεγάλου αρχιτέκτονα.

Μετά το θάνατο του Συγγρού και της συζύγου του το Μέγαρο πέρασε με δωρεά στο ελληνικό κράτος και μοναδικό όρο τη χρήση του ως Υπουργείου Εξωτερικών. Τη δεκαετία του 1930 έγιναν σημαντικές επεμβάσεις στο κτίριο και σαράντα χρόνια μετά, χαρακτηρίστηκε προστατευόμενο έργο τέχνης.